Το τμήμα ειδικής αγωγής ασχολείται τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο με τη διάγνωση και την αντιμετώπιση δυσκολιών της ανάπτυξης και μάθησης της ευαίσθητης παιδικής ηλικίας.
Η παιδαγωγική παρέμβαση προσαρμόζεται στο αναλυτικό πρόγραμμα σπουδών του σχολείου εφαρμόζοντας πιστοποιημένα διαγνωστικά τεστ (Διάγνωση μαθησιακών δυσκολιών ΖΑΧΟΥ-Αθηνά τέστ) με παράλληλη υποστήριξη οπτικοακουστικών μέσων και σύγχρονων τεχνολογιών εξασφαλίζοντας έτσι την διαφορική και εξατομικευμένη παρέμβαση στο κάθε περιστατικό.
Νοητική υστέρηση
Στο πλαίσιο μιας ψυχοπαιδαγωγικής αντιμετώπισης και επιστημονικής μεθοδολογίας στοχεύεται αφενός η εξισορρόπηση των συνεπειών της νοητικής ανεπάρκειας – η μέγιστη δυνατή ανάπτυξη του δυναμικού της ατομικότητας του παιδιού και αφετέρου η ενδυνάμωση της αυτόνομης δράσης τόσο σε μαθησιακές ψυχολογικές όσο και κοινωνικές συμπεριφοριστικές παραμέτρους.
ΙΙ. Εδικές διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές
Η εξασφάλιση ενός μεθοδευμένου υποστηριχτικού περιβάλλοντος προσαρμοσμένου στη διαφορετικότητα του ατόμου δημιουργεί τις προϋποθέσεις της παιδαγωγικής μας παρέμβασης. Μιας παρέμβασης που πραγματοποιεί:
- Ιεράρχηση αναγκών – Οργανωμένο πρόγραμμα αυτοεξυπηρέτησης – Οργανωμένο πρόγραμμα αντιμετώπισης άγχους και κρίσεων – Πρόγραμμα οριοθέτησης συμπεριφοράς και ενδυνάμωσης προσοχής και συγκέντρωσης – Πρόγραμμα διατροφικών συνηθειών.
- Ανάπτυξη επικοινωνίας – βλεμματική, συναισθηματική επαφή – διαμόρφωση και δομή του εσωτερικού και εξωτερικού λόγου – κατανόηση και εμπέδωση κανόνων και νορμών συμπεριφοράς σε βασικά κοινωνικά πλαίσια (Οικογένεια – ευρύτερη γειτονιά – σχολείο κ.τ.λ.)
- Ενδυνάμωση και εδραίωση μαθησιακών – γνωστικών δεξιοτήτων – εξισορροπιστική παρέμβαση στις βασικές αντιληπτικές δεξιότητες – Εκμάθηση γραφής και ανάγνωσης – Αφομοίωση και αυτοματοποίηση βασικών όρων και ορισμών, χρήσιμων για την όσο δυνατή κοινωνικοποίηση και αυτόνομη δράση του παιδιού.
ΙΙΙ. Μαθησιακές διαταραχές (δυσκολίες)
- Προβληματική – ανώριμη μαθησιακή ετοιμότητα Το φαινόμενο αυτό κυρίως εντοπίζεται στην ελλειπή παιδαγωγική παρέμβαση στο πλαίσιο του νηπιαγωγείου. Το παιδί ως ατομικότητα αδυνατεί να συγκεντρωθεί και να οργανωθεί. Η υπομονή του μικρή και η κόπωσή του πρόωρη σχετικά με γνωστικές δραστηριότητες. Αδυνατεί να συσχετιστεί στην ομάδα, να αποκτήσει ρόλο και να οριοθετηθεί στο πλαίσιο της τάξης. Η εν λόγω κατάσταση δημιουργεί βάση μαθησιακών δυσκολιών στην ακαδημαϊκή εξέλιξη του κάθε μαθητή και χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.
- Δυσκολίες στην ανάγνωση (δυσαναγνωσία) Στο πλαίσιο εξειδικευμένης παρέμβασης αντιμετωπίζεται – η κατοπτρική θέση των γραμμάτων – η σύγχυση, αντιστροφή και παράλειψη γραμματοσειράς – η δυσκολία αναγνώρισης και ανάγνωσης συμπλεγμάτων συμφώνων (βρ, χθρ, στρ, κ.τ.λ.) και πολυσύλλαβων λέξεων – φτωχή αναπαραγωγή του γραπτού λόγου – μη σεβόμενη τα σημεία στίξης, τον αδιάκοπο ρυθμό και τον χρωματισμό της φωνής – η αδυναμία χρήσης πλούσιου λεξιλογίου με σειρά ταυτόσημων συνώνυμων και αντινόμιων λέξεων.
- Δυσκολίες στη γραφή – ορθογραφία (Δυσγραφία – Δυσορθογραφία) Στο πλαίσιο ενός σύνθετου προγράμματος παιδαγωγικής και εργοθεραπευτικής παρέμβασης με παράλληλη χρήση σύγχρονων τεχνολογιών αντιμετωπίζεται αφενός η λάθος θέση γραφής, οι δυσκολίες οπτικογραφοκινητικού προσανατολισμού – τα στοιχεία κακογραφίας και αφετέρου η μη τήρηση σημείων στίξης, η παράλειψη, αντιστροφή και αντικατάσταση γραμμάτων και συλλαβών – η αδυναμία του οπτικοκινητικού συντονισμού – η μη εμπέδωση και αυτοματοποίηση ιεραρχικών κανόνων γραμματικής τόσο στο επίπεδο καταληκτικής όσο και θεματικής ορθογραφίας.
- Δυσκολίες στην αριθμητική (Δυσαριθμησία) Το Παιδαγωγικό πρόγραμμα βασισμένο στις νέες τεχνολογίες (Η/Υ) και στο πλούσιο εποπτικό υλικό αντιμετωπίζει τη δυσκολία κατανόησης και ανάγνωσης πολυψήφιων αριθμών – τη οπτική αδυναμία αναγνώρισης μαθηματικών συμβόλων – τη μη αποτελεσματική τεχνική λύση των βασικών μαθηματικών πράξεων – τη μη θεμελίωση στρατηγικών νοερών υπολογισμών – την αδυναμία κατανόησης των όρων ενός μαθηματικού προβλήματος.
- Υπερκινητικότητα – έλλειψη συγκέντρωσης Το σύνδρομο υπερκινητικότητας και έλλειψη συγκέντρωσης μπορεί να αποτελεί πρωτογενή παράγοντα δηλ. αιτία για τη σημείωση όλων ή κάποιων προαναφερομένων μαθησιακών δυσκολιών . Αλλά και δευτερογενή παράγοντα δηλ. συνέπεια των δυσκολιών αυτών στην ανάπτυξη του παιδιού.
Στο πλαίσιο μιας στοχευμένης ψυχοπαιδαγωγικής παρέμβασης πραγματοποιείται διαφορική διάγνωση των συμπτωμάτων.
Εξασφαλίζεται η συνεργασία των γονιών στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα – εφαρμόζεται εξειδικευμένη μεθοδολογία που να παρεμβαίνει ταυτόχρονα και ισότιμα στη ψυχική λειτουργία και νοητική δραστηριότητα του ατόμου.